De singleplayer heeft twee campagnes: één waar de speler als C. Miller, soldaat in het United States Marine Corps, vecht tegen het Japanse leger in de Stille Oceaan en één waar de speler Dimitri Petrenko speelt, een soldaat van het Russische Rode Leger aan het Europese Oostfront. Hierbij rukt de speler op tot in Berlijn. Het verhaal van de mariniers begint met een reddingsactie op Makin, wat bezet is door Japanners. De reddingsactie is bedoeld voor vermiste mariniers waaronder soldaat Miller. Soldaat Pyle is net voordat de mariniers hem kunnen redden gemarteld en vermoord. Miller staat op het punt ook vermoord te worden, maar korporaal Roebuck steekt de Japanner dood en Miller is gered. Carlson's Raiders (de desbetreffende eenheid die de reddingsactie uitvoerde) vernietigen een wapensdepot en als de mariniers op het punt staan te vertrekken van Makin, wordt Miller door een Japanner met een zwaard neergestoken. Sergeant Sullivan trekt hem een reddingsbootje op en Miller overleeft het. 2 jaar later bestormen Miller, Sullivan, Roebuck, Polonsky en andere mariniers van de "1st Marine Division" Peleliu. Hier moet de divisie de weg voor tanks en andere troepen vrij maken door een aantal Japanse bunkers en tanks te vernietigen en een mortierput overhoop te schieten. Later moet de divisie een vliegveld op de Japanners veroveren en deze verdedigen van een tegenaanval. Vervolgens moeten Miller en de andere mariniers een stel kustafweergeschut onschadelijk maken door de bunker waarin deze staan vrij te maken van Japanners. Op dat moment zijn de mariniers van de 1st Marine Division klaar op Peleliu. Een slag die volgens Roebuck eigenlijk 3 dagen had moeten duren, maar uiteindelijk 3 maanden werd. Ondertussen speelt de speler Petty Officer Locke, een boordschutter samen met Laughlin op de Catalina "Mantaray" van het Black Cat eskader. Met een andere Catalina genaamd "Hammerhead" moet de Mantaray een vloot Japanse koopvaardijschepen ten zuiden van Okinawa vernietigen omdat die eigenlijk wapens en munitie vervoert. Net nadat ze dit gedaan hebben krijgen ze een noodoproep van een Amerikaanse vloot. Hammerhead is op dat moment al beschadigd, maar ze besluiten door te gaan. Vlakbij de Amerikaanse vloot worden Mantaray en Hammerhead aangevallen door Japanse Zero's. Deze halen Hammerhead neer en de Mantaray moet nu alleen verder om de Amerikanen te redden. De Catalina daalt neer op het water en gaat zo verder om eventuele overlevenden te redden. Locke en de andere boordschutter halen veel Zero's neer, maar op het moment dat hun munitie op is wordt de Mantaray gered door een Amerikaans eskader jachtvliegtuigen. Het verhaal van Miller, Roebuck en Polonsky wordt vervolgd op 14 mei 1945. Op die dag moet Miller bij Wana richel een Japans burcht veroveren. Vervolgens gaan de mariniers naar het Shuri kasteel om de laatste slag van Okinawa te leveren. De speler krijgt hier het dilemma om óf Roebucks leven te redden óf dat van Polonsky. Bijna het gehele kasteel wordt vernietigd. Miller en de andere mariniers mogen na deze slag naar huis. In de tussentijd werd er in Europa gevochten tussen de geallieerden en voornamelijk de Duitsers. Het verhaal van soldaat Dimitri Petrenko begint op 17 september 1942 in een fontein vol lijken en gewonden in Stalingrad. Petrenko probeerde als enige overlevende uit de fontein te klimmen als hij merkte dat nog één van de soldaten leefde. Dat was Sergeant Reznov, hij zat al een aantal dagen achter de Duitse generaal Amsel aan om hem te vermoorden. Reznov zijn handen waren echter verwond en hij vroeg Petrenko om met hem mee te gaan om Amsel te vermoorden. Onderweg overleefde Petrenko een brandende balk die op hem viel en hielpen hij en Reznov een eenheid waar Petrenko eerder in diende een communicatiepost te veroveren. Petrenko vermoorde Amsel en ontsnapte samen met Reznov van tankvuur door in een rivier te springen. Vervolgens was Petrenko gevangen door Duitsers vlakbij Seelow en werd hij gered door Reznov en zijn mannen, waaronder Chernov die een dagboek bijhield. Reznov zei tegen Chernov dat niemand zijn boek zou lezen en het dus geen zin heeft om zoiets bij te houden. Chernov en Reznov waren het niet met elkaar eens wat betreft het omgaan met de vijand. Chernov vond het moord om een gewonde soldaat of een die zich overgeeft te doden, Reznov zei dat het doden bij genade is en je zo een oorlog wint. Reznov zei ook dat het rechtvaardiging is voor de gruweldaden die de Duitsers in de Sovjet-Unie hadden begaan. Petrenko en Reznov en de andere soldaten vernietigden bij Seelow een aantal tanks en een Duits kamp. Op 16 april 1945 zat Petrenko bij het 3rd Shock Army als tankbestuurder en drong hij door de Duitse verdedigingslinies heen om vervolgens op 23 april in Pankow te staan. Hier werd de laatste weerstand neergeslagen voordat het Rode Leger een dag later in de straten van Berlijn vocht. Eenmaal in Berlijn, vochten Petrenko en Reznov gebouw per gebouw en moesten ondertussen uitkijken voor hun eigen artillerievuur. Ze kwamen op een gegeven moment uit in de Berlijnse metro waar de Duitsers de soldaten probeerden te verdrinken, maar Petrenko, Reznov en Chernov overleefde het. Reznov prees Petrenko meerdere malen voor diens vermogen om te blijven overleven. Uiteindelijk kwamen ze bij de Reichstag aan en drongen die binnen. Hierbij stierf Chernov door een Duitse soldaat met een vlammenwerper. Reznov pakte het dagboek van Chernov, Reznov was erg aangedaan en zei dat iemand Chernov's dagboek moet lezen. Petrenko en Reznov vochten door totdat ze op het dak van de Reichstag tegenover een aantal Duitsers stonden. De Duitsers werden door een artilleriesalvo gedood en de Petrenko mocht vlag van de Sovjet-Unie op de Reichstag plaatsen als teken van de Sovjet overwinning. Net voordat Petrenko de vlag kon neerzetten werd hij neergeschoten door een Duitse overlevende, Reznov schreeuwde en hakte hem dood met zijn hakmes. Reznov hielp Petrenko overeind en haalde de Nazi vlag neer. Petrenko zette met de kracht die hij nog overhad de vlag neer. Reznov zei tegen Petrenko dat zolang Petrenko nog zou leven, het hart van het Rode Leger nooit gebroken kon worden. Reznov zei dat de dingen zouden veranderen en dat iedereen als helden zou terugkeren naar Rusland.